SCENY NIEMALŻE MAŁŻEŃSKIE - ZAPRASZAMY 30.09.2012 r.

SCENY NIEMALŻE MAŁŻEŃSKIE STEFANII GRODZIEŃSKIEJ to wspaniałe poczucie humoru, elegancja, celna satyra i ponadczasowa klasa Stefanii Grodzieńskiej.

Zapraszamy na wieczór teatralny wywodzący się z kabaretu literackiego, oparty na felietonach, monologach, zabawnych dialogach i bogatej biografii humorystki – jak sama siebie nazywała – a także twórczości satyrycznej i pięknych piosenkach jej męża Jerzego Jurandota. Ten spektakl to satyra i liryka, groteska, pure-nonsens i abstrakcyjny żart.

To Pani Stefania – zawsze niepoprawnie młoda – sprawia, że możemy uśmiać się do łez i... wzruszyć do łez.

WYSTĘPUJĄ:

Ona - Grażyna Barszczewska
On - Grzegorz Damięcki
Głos Ducha Teatru – Andrzej Poniedzielski

TWÓRCY:

Scenariusz - Grażyna Barszczewska

Opieka artystyczna - Andrzej Poniedzielski

Scenografia, opieka kostiumologiczna - Dominika Laskowska

Reżyseria światła - Jarosław Szmidt Kierownictwo muzyczne - Marcin Partyka Produkcja – Magdalena Molak-Szmidt Ars Imago

Premiera – Teatr Ateneum w Warszawie – 25.02.2011

Stefania Grodzieńska mówiła, że niczym Kay z »Królowej Śniegu« miała kawałek lustra w oku. Widziała inaczej i tak opisywała, jak widziała. Jan Brzechwa nazwał ją humorystką. Była tancerką i aktorką. Napisała kilkanaście książek i setki felietonów, m.in. do „Szpilek” i „Przekroju”, współpracowała z „Gazetą Wyborczą”. Kilkadziesiąt lat mieszkała w Warszawie, ale miewała przystanki w Paryżu, Moskwie, Berlinie, Lublinie i kilkakrotnie w Łodzi. Przed wojną znalazła pracę w teatrzyku Cyganeria, tańczyła też w Teatrze Kameralnym, Fryderyk Jarosy zaangażował ją do zespołu Cyrulika Warszawskiego. Po wojnie pracowała w Polskim Radiu (w 1944 r. została pierwszą polską powojenną spikerką) oraz w telewizji. Współzakładała łódzki, a potem warszawski Teatr Syrena, z którym związała się jako aktorka i autorka. Była niedościgniona w prowadzeniu konferansjerek na dużych imprezach estradowych.